1 maand thuis

Zo, ondertussen alweer bijna een maand thuis!
Af en toe zal ik nog wat schrijven omdat ik het stiekem best leuk vind.
Wat was het leuk om iedereen te zien na 3 maanden Azie. Dat gevoel was echter voor korte duur omdat ik het al vrij snel weer saai vond om terug te zijn. Het ligt niet aan jullie natuurlijk maar het terug zijn viel me zwaarder dan ik dacht. Opeens had ik geen dagbesteding meer en moest ik weer van alles. Zo fanatiek als ik was had ik wel verwacht dat ik 1 mei weer aan het werk zou zijn. Niet dus.
Flink wat gesolliciteerd maar tot tien dagen na het versturen totaal geen reactie gekregen. Wat voelt dat frustrerend zeg!
Na 3 maanden het maximale uit de dag halen lag ik nu vooral op de bank, sollicitatie brieven te sturen en probeerde wat te sporten. Dat laatste ging ook niet bepaald makkelijk aangezien mijn lichaam al moe is na de minste inspanning. Ik mis het reizen en merk dat ik nog aan het dagdromen ben aan mijn geweldige tijd daar. Vervolgens kreeg ik flink koorts en dat bekend dat je naar de dokter moet als je in een malariagebied bent geweest. Na verschillende bloedtesten kon ik dat gelukkig uitsluiten. De huisarts dacht uiteindelijk een flinke griep of dengue. Dengue is een ziekte van een andere vage mug wat opzich niet ernstig is als je dat voor de eerste keer oploopt. Je moet er alleen voor zorgen dat je het niet nog een keer krijgt. Ik ga er dus gewoon maar van uit dat het een griep is geweest.
Na twee weken behoorlijk kak te hebben gevoeld kreeg ik eindelijk wat reacties op wat sollicitaties die ik had verstuurd.
Ik kan bij mijn oude baan in het verzorgingstehuis wat werken heel fijn natuurlijk. Mijn collega's hebben mij altijd fanatiek gevolgd tijdens de trip en hebben het beste met mij voor.
Daarnaast mocht ik op gesprek komen bij Careyn om tijdens de vakantieperiode als activiteitenbegeleider te werken. Ik dacht dat het een eenvoudig gesprek zou zijn aangezien het voor de vakantieperiode was.
Eenmaal aangekomen op het hoofdkantoor merkte ik al gauw dat dat niet het geval was. Ik moest op gesprek met de manager en coördinator en bleek een lang interview te worden. Na mijn geweldige voorbereiding (not) kreeg ik later wel te horen dat ik ben aangenomen, yes!
Verder ga ik mij bezighouden als vrijwilliger tijdens het Nk junioren die dit jaar gehouden worden in Breda. Voor en tijdens het evenement ben ik samen met een paar andere verantwoordelijk voor de social media. Ik zal een maandje invallen bij de wheelers van sprint als trainer en bij Harttrimclub Sportief als begeleider voor mensen met hart en vaatziekten.
Na dit weekend heb ik dus eindelijk weer wat te doen! Het zal in het begin wennen zijn maar kom eindelijk weer in wat ritme. Daarnaast is geld op mijn rekening ook wel weer fijn :-)

Gelukkig staan er nog meer leuke dingen op de planning. Zo ga ik eind mei met wat meiden van de atletiekvereniging naar Götzis Oostenrijk supporten bij de internationale meerkamp. Toppers van over de hele wereld doen daar aan mee!
Er staat ook een kort reisje naar München Duitsland gepland om met mijn Duitse reisgenoten het Oktoberfest te vieren, hoera!

Het "gewone" leven begint dus langzaamaan weer te wennen. Alhoewel ik stiekem ook wel eens droom over een volgende reis..

Tot de volgende!

X